சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் துணைக் குடியரசுத் தலைவரும், இந்தியாவின் இரண்டாவது குடியரசுத் தலைவரும், சிறந்த தத்துவஞானியுமான டாக்டர் சர்வபள்ளி ராதாகிருஷ்ணனின் பிறந்த நாளை நினைவுகூரும் வகையில் 1962 முதல் ஒவ்வொரு ஆண்டும் செப்டம்பர் 5 ஆம் தேதி இந்தியாவில் ஆசிரியர் தினம் கொண்டாடப்படுகிறது.
ஆசிரியர் தின வரலாறு:
ஆசிரியர் பணி என்பது வெறும் கல்வியை மட்டும் போதிப்பது இல்லை; ஒழுக்கம் பண்பு, ஆன்மிகம், பொது அறிவு என அனைத்தையும் மாணவர்களுக்கு எடுத்துக் கூறி, அவர்களை சிறந்த மனிதர்களாக்கும் உன்னதப் பணி. அப்படிப்பட்ட தெய்விகப் பணியை மாணவர்களுக்கு அளிக்க, தன்னலமற்ற, தியாக மனப்பான்மை கொண்டவராக, கற்பிக்கும் தொழிலை நேசிப்பவராக உள்ளவர்கள்தான் ஆசிரியர்கள்.
உலகளவில், பொதுவாக அக்டோபர் 5 ஆம் தேதியும், பல்வேறு நாடுகளில், வெவ்வேறு தேதிகளில் ஆசிரியர் தினம் கொண்டாடப்படுகிறது. கல்வி தொடர்பாக மாபெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய சிறந்த கல்வியாளர்களையோ, கல்வி சம்பந்தப்பட்ட சிறப்பான நிகழ்வுகளையோ இந்த தினம் நினைவு கூறுகிறது.
ஆசிரியர் தினத்தை ஏன் கொண்டாட வேண்டும்?
டாக்டர் சர்வபள்ளி ராதாகிருஷ்ணன் ஒரு புகழ்பெற்ற தத்துவஞானி, அறிஞர், அரசியல்வாதி, பாரத ரத்னா விருது பெற்றவர், சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் துணை குடியரசுத் தலைவர் மற்றும் இரண்டாவது குடியரசுத் தலைவர், புகழ்பெற்ற தூதர், கல்வியாளர் மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பல நல்ல குணங்களைக் கொண்ட மனிதராகவும், மாணவர்களிடையே பிடித்த ஒரு சிறந்த ஆசிரியராக இருந்துள்ளார்.
ஒரு நாட்டின் எதிர்காலம் அதன் குழந்தைகள் மற்றும் ஆசிரியர்களின் கைகளில் உள்ளது என்ற ஒரு பொதுவான சொல்லாடல் உண்டு. அந்த வகையில் வழிகாட்டிகளாக, இந்தியாவின் விதியை வடிவமைக்கும் எதிர்காலத் தலைவர்களாக மாணவர்களை வடிவமைப்பவர்கள் ஆசிரியர்கள். தொழில் மற்றும் வணிகத்தில் வெற்றிபெறுவதற்கு ஆசிரியர்கள் நம் வாழ்வில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றனர்.
ஒரு மனிதனை அவனுக்கே அடையாளம் காட்டுபவர்தான் ஆசிரியர். நல்ல மனிதராகவும், சமூகத்தின் சிறந்த உறுப்பினராகவும், நாட்டின் சிறந்த குடிமகனாகவும் மாறுவதற்கு உதவுபவர்கள் ஆசிரியர்கள்.
ஒரு வெற்றுத்தாளாய் பள்ளியில் காலடி எடுத்து வைக்கும் நம்மை, ஒரு புத்தகமாய் வெளிக்கொணருபவர்கள் ஆசிரியர்கள். ஒரு மெழுகுவர்த்தியாய் தன்னை உருக்கி, நம் பாதையில் வெளிச்சங்களைப் பாய்ச்சும் தெய்வங்கள் அவர்கள்.
சாதாரணமாக இருக்கும் ஒரு கல்லைத்தானே ஒரு சிற்பி, சிறிது சிறிதாகச் செதுக்கிக் கடவுளாக வடிக்கிறார். அந்தக் கல்லைத்தானே பின்னர் அனைவரும் கடவுளாக வணங்குகிறார்கள். அதைப்போன்றுதான் ஆசிரியர்களும் சாதாரண மாணவர்களை, தங்களின் அறிவுத் திறத்தாலும் அனுபவ ஆற்றலாலும் நல்ல திறமைசாலிகளாகவும், சிறந்த பண்பாளர்களாகவும் மாற்றும் போது பிற்காலத்தில், இவர்களும் கடவுளுக்கு நிகராக மதிக்கும் அளவுக்கு மாற்றக்கூடியவர்கள்.
ஆசிரியர் தினத்தின் முக்கியத்துவம்:
ஆசிரியர் தினம் என்பது மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் சமமாக எதிர்நோக்கப்படும் ஒரு நிகழ்வு. ஆசிரியர்கள் தினம் மாணவர்களுக்கு முக்கியமானது, ஏனெனில் அவர்கள் சரியான கல்வியைப் பெறுவதை உறுதிசெய்ய ஆசிரியர்கள் மேற்கொண்ட முயற்சிகளைப் புரிந்துகொள்ளவதற்கு இது ஒரு வாய்ப்பை ஏற்படுத்தி தருகிறது.
இதேபோன்று, ஆசிரியர்கள் ஆசிரியர்கள் தின கொண்டாட்டத்தையும் எதிர்நோக்குகிறார்கள், ஏனெனில் அவர்களின் முயற்சிகள், மாணவர்கள் மற்றும் பிற நிறுவனங்களால் அங்கீகரிக்கப்பட்டு கௌரவிக்கப்படுகின்றன.
செப்டம்பர் 5 அன்று ஆசிரியர் தினம் ஏன் கொண்டாடப்படுகிறது?
கற்பித்தல் என்பது உலகில் மிகவும் செல்வாக்கு செலுத்தும் பணி. ஆசிரியர்கள் இளைஞர்களின் மனதை அறிந்து வடிவமைப்பவர்களாக அறியப்படுகிறார்கள், அறிவு இல்லாமல் இந்த உலகில் யாரும் இருக்க முடியாது. ஆசிரியர்கள் குழந்தைகளுக்கு நல்ல மதிப்பை அளித்து அவர்களை பொறுப்புள்ள குடிமக்களாக மாற்றுபவர்கள். எனவே, அனைத்து நாடுகளும் ஆசிரியர்களை கொண்டாடுகின்றனர்.
ஆசிரியர்களை மதித்து கௌரவிக்க வேண்டும். இந்தியாவில் தொடக்கப் பள்ளிகள், நடுநிலைப் பள்ளிகள் மற்றும் இடைநிலைப் பள்ளிகளில் பணிபுரியும் பாராட்டத்தக்க ஆசிரியர்களுக்கு பொது நன்றியாக ஆசிரியர் தினத்தை முன்னிட்டு, அதாவது செப்டம்பர் 5 ஆம் தேதி, தேசிய ஆசிரியர் விருதுகள் இந்திய குடியரசுத் தலைவரால் வழங்கப்படுகின்றன.
பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் கூற்றுப்படி “கற்பித்தல் ஒரு தொழில் அல்ல, வாழ்க்கை முறை”. மேலும், கற்பித்தல் ஒரு தொழில் அல்ல, ஆனால் “ஜீவன் தர்மம்” (ஒரு வாழ்க்கை முறை) என்றும், உலகெங்கிலும் நிகழும் மாற்றங்களைப் புரிந்துகொள்ளுமாறு ஆசிரியர்களைக் கேட்டுக்கொண்டார், இதனால் புதிய தலைமுறையினரை எதிர்கொள்ள அவர்கள் தயார் செய்ய முடியும். உண்மையில், அதை வழிநடத்துவதும் அறிவூட்டுவதும் ஒரு தெய்வீக பொறுப்பு. தேசத்தைப் பற்றிய பிரச்னைகளைப் பற்றி விமர்சன ரீதியாக சிந்திக்க மாணவர்களை ஊக்குவிக்குமாறு அவர் கேட்ட ஆசிரியர்களுக்கு உயர் மரியாதை அளிப்பதன் மூலம் இந்தியா ‘விஸ்வகுரு’ (கல்வியின் தலைவர்) அந்தஸ்தை மீண்டும் பெற வேண்டும் என்றும் அவர் கூறினார். “ஆசிரியர்களின் உறுதியும் நேர்மையும் அவர்கள் அடித்தளத்தையும் சமூகத்தின் கட்டுமானத்தை அமைப்பதால் தேசத்தின் தலைவிதியை வடிவமைக்கும்” என்று அவர் கூறினார்.
ஆசிரியர்கள் யார்?
“எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான்”என ஆத்திச்சூடியில் பாடியிருக்கிறார் ஔவையார். ஆசிரியர் என்பவர் இறைவனுக்கு சமமாக பார்க்கப்படுபவர்.
ஒரு குழந்தையை முதன் முதலில் இந்த பூமிக்கு கொண்டு வருபவள் தாய். இரண்டாவதாக அந்த குழந்தையை சான்றோன் ஆக்குபவர் தந்தை.
மூன்றாவதாக அந்த குழந்தையை தன் சொல்லாலும், எழுத்தாலும் ஒரு மனிதனாக உருவாக்குபவரே ஆசிரியர். எனவே தான் தெய்வத்திற்கு முன் மூன்றாமிடத்தில் ஆசிரியரை வைத்திருக்கின்றனர் நம் மூதாதையர் .
மனித வரலாற்றில் பிரிக்க முடியாத மனித சமுதாயத்தின் அச்சாணியாக விளங்குபவர்கள் ஆசிரியர்கள். வாழ்க்கை என்ற பாடத்தை கற்பித்து மாணவர்களுக்கு ஒரு உண்மையான வழிகாட்டியாக விளங்குபவர்கள் ஆசிரியர்கள்.
அறிவு மற்றும் ஞானத்தின் உண்மையான சின்னமாக இருப்பதால் ஆசிரியர்கள் மாணவர்களின் எதிர்காலத்தை பார்த்து வளர்த்து, தயார் செய்கிறார்கள். அவர்கள் மாணவர்கள் மற்றும் பொது மக்களிடையே விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துகிறார்கள். சமூகத்தின் மத்தியில் மதிக்கப்படும் ஆசிரியர்கள் ஒரு நபரின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சியில் முக்கிய பங்கு வகித்துள்ளனர். குழந்தைகள் நாட்டின் எதிர்காலம், எனவே அவர்கள் நேர்மறையாக வளர்க்கப்பட வேண்டும், மேலும் குழந்தைகள் ஆசிரியர்களால் ஈர்க்கப்படுவதால் இது சிறப்பாக செய்யப்படுகிறது.
ஆசிரியர்கள் மாணவர்களுக்கு அறிவூட்டுவதோடு அவர்களின் வாழ்க்கையை வடிவமைக்கின்றனர். அறியாமை காரணமாக இருட்டாகிவிட்ட உலகில் அவர்கள் ஒளியின் மூலமாகும். ஆசிரியர்கள் நம்முடைய ஒவ்வொருவரின் வெற்றியின் உண்மையான தூண்கள். அறிவைப் பெறவும், திறன்களை மேம்படுத்தவும், நம்பிக்கையை வளர்க்கவும், வெற்றிக்கான சரியான பாதையைத் தேர்வுசெய்யவும் அவர்கள் நமக்கு உதவுகின்றன.
ஒரு குழந்தையை 10 அல்லது 20 வருடங்களில் ஒரு பொறியியலாளராகவோ, மருத்துவராகவோ, விஞ்ஞானிகளாகவோ, கணினி நிபுணர்களாகவோ, ஏன் ஒரு பெரும் செல்வந்தராகவோ இவ்வாழ்க்கைப் பாதையில் வலம் வருபவர்களாக வாழ்க்கைப் பாதைகளைக் காட்டிக் கொண்டே இருப்பவர்கள் ஆசிரியர்கள்.
மற்ற பணிகளைப்போல ஆசிரியர் பணி என்பது ஒருவரின் வாழ்வாதாரத்திற்கான பணி அல்ல. தனது வாழ்வையே ஆதாரமாக்கும் பணி. அந்தப் பணியில் வேண்டுமானால், வாழ்வை நகர்த்துவதற்கான ஊதியம் கிடைக்கலாம். ஆனால் அந்த ஊதியத்திற்காக அந்தப் பணி அல்ல என்பதுதான் ஒரு சிறந்த ஆசிரியரின் தத்துவம்.
ஆசிரியர் பணி என்பது ஒரு உயிரோட்டமான பணி. ஆய்வு ரீதியான பணி. உளவியல் ரீதியான பணி. சேவை ரீதியான பணி. அர்ப்பணிப்புள்ள பணி. ஒரு சிறந்த ஆசிரியர் வகுப்பறைக்குள் மட்டுமே ஆசிரியராக இருப்பதில்லை, இருக்கவும் முடியாது.
வாழ்வின் பெரும்பகுதியான நேரங்களில் ஆசிரியராகவே இருக்கிறார். அவரின் சேவைக்கு எல்லை கிடையாது. மனித வாழ்வில் திருப்பு முனையை ஏற்படுத்தி, அதற்கு அர்த்தத்தைக் கொடுக்கும் ஒரு கடமை ஆசிரியருக்கு உள்ளது. உலகில் உள்ள பணிகளிலேயே, ஆசிரியர் பணியே அதிக திறமைகள் தேவைப்படும் பணி என்று சொல்லும் அளவிற்கு அதன் பொறுப்புகள் அதிகம்.
குழந்தைகளின் வாழ்க்கையிலும், தேசத்தைக் கட்டியெழுப்புவதிலும் இதுபோன்ற ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டிருந்த போதிலும், அவர்களுக்கு தகுதியுள்ள நன்றியைக் காண்பிப்பது அரிது. எனவே, ஒவ்வொரு மாணவரும் தனது ஆசிரியரின் பங்களிப்பை ஊக்குவிக்கவும் ஆதரிக்கவும், அவர்களின் தன்னலமற்ற முயற்சிகளுக்கு ஒரு வருடத்திற்கு ஒரு முறையாவது நன்றி மற்றும் மரியாதை அளிப்பது நமது கடமையாகும், மேலும் ஆசிரியர் தினம் அவ்வாறு செய்ய ஒரு சிறந்த வாய்ப்பை வழங்குகிறது.
தங்களது ஆசிரியர்கள் மற்றும் வழிகாட்டிகளைத் தவிர, செப்டம்பர் 5 என்பது ஒரு நபர் திரும்பிப் பார்க்கக்கூடிய ஒரு நாளாகும், மேலும் டாக்டர் எஸ். ராதாகிருஷ்ணனின் வாழ்க்கை மற்றும் படைப்புகளால் ஈர்க்கப்பட வேண்டும். டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன், ஒரு சிறிய நகரத்தைச் சேர்ந்தவர், கல்வியின் உதவியுடன் ஒரு மதிப்புமிக்க அரசியல்வாதி மற்றும் தொலைநோக்கு கல்வியாளர் ஆனார்.
டாக்டர் எஸ்.ராதாகிருஷ்ணன் யார்?
டாக்டர் எஸ்.ராதாகிருஷ்ணன் சமகால இந்தியாவில் மிகவும் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர்களில் ஒருவர். தத்துவம், இறையியல், தார்மீகம், போதனை, வகுப்புவாதம் மற்றும் அறிவூட்டுதல் இருந்து தொடங்கி பல்வேறு பாடங்களில் அவர் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்கியுள்ளார். அங்கீகரிக்கப்பட்ட பல பத்திரிகைகளுக்கு அவர் பல கட்டுரைகளை எழுதியுள்ளார்.
ஆசிரியர் தினம் ஏன் கொண்டாடப்படுகிறது?
டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணனை அவரது நண்பர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் சிலர் அணுகி அவரது பிறந்த நாளைக் (செப்டம்பர் 5 ஆம் தேதி) கொண்டாட அனுமதிக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டனர். அப்போது, “எனது பிறந்த நாளை தனித்தனியாக கொண்டாடுவதற்கு பதிலாக, செப்டம்பர் 5 ஆம் தேதியை இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து ஆசிரியர்களுக்கும் மரியாதை செலுத்தும் விதமாக ஆசிரியர் தினமாக கடைப்பிடித்தால் அது எனது பாக்கியமாகவும், பெருமை மற்றும் மரியாதையாக இருக்கும்” என்று கேட்டுக்கொண்டார்.
இந்திய குடியரசுத்தலைவரிடமிருந்து வரும் அத்தகைய வேண்டுகோள் ஆசிரியர்கள் மீது அவர் கொண்டுள்ள பாசத்தையும், கற்பித்தல் தொழிலில் அவர் கொண்டிருந்த அன்பை தெளிவாகக் காட்டியதுடன், ஆசிரியர்கள் சமூகத்தின் சிற்பியாகவும், அவர்கள் இல்லாமல் எந்த சமூகமும் முன்னேற்றப் பாதையில் நடைபோட முடியாது என்பதை உணர்ந்து உணர்த்திய அந்த களங்கமற்ற உள்ளத்தின் வேண்டுதலின் விளைவே இந்த ஆசிரியர் தினம்.
இந்த நாளை வெறும் பெயரளவிலான ஆசிரியர் தினமாகக் கொண்டாடாமல், கற்பித்தலில் தலைசிறந்து விளங்கும் ஆசிரியர்களுக்கு டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணனின் பெயரில் நல்லாசிரியர் என்ற விருதை வழங்கி மத்திய, மாநில அரசுகள் கௌரவிக்கிறது.
“நவீன இந்தியாவின் அரசியல் சிந்தனையாளர்கள்” என்ற தலைப்பில் அவர் எழுதிய புத்தகத்தில், இந்தியா போன்ற ஒரு ஜனநாயக நாட்டில் ஆசிரியர்கள் மற்றும் கல்வியின் முக்கியத்துவத்தை அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார், ஆரம்ப கால வளர்ச்சியில் இருந்து தேசத்தைக் கட்டியெழுப்புவதில் ஆசிரியர்களின் பெரும் பங்கு உள்ளது, அதற்காக ஆசிரியர்களை அதிகம் மதிக்க வேண்டும். பகவத் கீதை பற்றி அவர் எழுதிய ஒரு புத்தகத்தில், “வெவ்வேறு எண்ணங்களின் ஒரே நீரோட்டங்களை ஒரே முடிவுக்கு மாற்ற விளக்கக்காட்சியை வலியுறுத்துபவர்” ஆசிரியர் என வரையறுத்திருந்தார்.
அவர் அரசியலில் நுழைந்த நேரத்தில், ஜவஹர்லால் நேரு, மகாத்மா காந்தி, அல்லது டாக்டர் ராஜேந்திர பிரசாத் போன்ற தலைவர்களில் பெரும்பாலோர் அவரது தேச சிந்தனைக்கு ரசிகர்களாக இருந்தனர். அவரது திறமைகள் அரசியலின் அரங்கிலும் நிரூபிக்கப்பட்டன. முன்கூட்டியே தடைகளை நன்கு அடையாளம் காணும் அரசியல் நுண்ணறிவு அவருக்கு இருந்தது. மேலும் கட்சித் தலைவர்களைத் தள்ளிப்போடுவதற்கும், குற்றமிழைப்பதற்கும் அவர்களைத் திட்டுவதற்குத் தேவையான தைரியத்தையும் அவர் கொண்டிருந்தார். 1947 ஆம் ஆண்டில், காங்கிரஸ் கட்சியினரிடையே ஒற்றுமை மற்றும் ஊழலின் ஆபத்தான விளைவுகள் குறித்து தைரியமாக எச்சரித்தார்.
டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணனைப் பற்றி அவரது நெருங்கிய நண்பர்களில் ஒருவராக இருந்த பண்டிட் ஜவஹர்லால் நேரு கூறுகையில், “அவர் தனது நாட்டுக்கு பல வழிகளில் சேவை செய்துள்ளார். ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவர் ஒரு சிறந்த ஆசிரியர், அவரிடமிருந்து நாம் அனைவரும் கற்றுக்கொண்டவையும், கண்டுகொண்டவை அதிகம், தொடர்ந்து கற்றுக்கொள்வோம். அவர் ஒரு பெரிய தத்துவஞானி, ஒரு சிறந்த கல்வியாளர் மற்றும் சிறந்த மனிதநேயவாதி என பன்முகம் கொண்ட ஒருவரை குடியரசுத் தலைவராகக் கொண்டிருப்பது இந்தியாவின் தனித்துவமான பாக்கியம். இது நாம் மதிக்கும் மரியாதைக்குரிய மனிதர்களைக் காட்டுகிறது” என்று பெருமை படுத்தியுள்ளார்.
ஆசிரியர் தின கொண்டாட்டம்:
நாடும் முழுவதும் ஆசிரியர் தினத்தை முன்னிட்டு, பள்ளி, கல்லூரிகளில் ஆசிரியர்களை கௌரவிக்கும் சிறப்பு நிகழ்ச்சிகள் நடத்தப்படுகின்றன.
ஆசிரியர் தினத்தன்று, இந்தியா முழுவதும் உள்ள மாணவர்கள் தங்களை ஆசிரியர்களாக அலங்கரித்து, அவர்கள் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் ஆசிரியர்களுக்கு ஒதுக்கப்படும் வகுப்புகளில் சொற்பொழிவுகளை மேற்கொள்கின்றனர். சில நேரங்களில், ஆசிரியர்கள் தங்கள் வகுப்புகளில் மாணவர்களாக அமர்ந்து, மாணவர்களாக இருந்த தங்கள் நேரத்தை புதுப்பிக்க முயற்சிக்கின்றனர். சில பள்ளிகளில் பழைய மாணவர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்களிடையே மீண்டும் ஒன்றிணைப்பு நிகழ்ச்சிகள் நடத்தப்படுகின்றன. மக்கள் தங்கள் குழந்தை பருவ ஆசிரியர்களை அழைத்து, அவர்கள் இன்னும் நினைவில் இருக்கிறார்கள் என்பதை அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துவது, அவர்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது, மேலும் அவர்களுக்காக அவர்கள் செய்த எல்லாவற்றிற்கும் பாராட்டு தெரிவிக்கிறார்கள்.
எனவே, ஒரு உண்மையான ஆசிரியரின் மதிப்புகள் மற்றும் கொள்கைகளை மேம்படுத்துவதற்காக, இந்த நாள் கொண்டாடப்படுகிறது என்றும் கூறலாம்
இந்த சிறப்பு சந்தர்ப்பத்தில் பெரும்பாலான மாணவர்கள் தங்கள் ஆசிரியர்களுக்கு வாழ்த்து அட்டைகள், பூக்கள், சாக்லேட்டுகள், பேனாக்கள், துண்டுகள், புத்தகங்கள், கையால் தயாரிக்கப்பட்ட பரிசுகளையும் வழங்குகிறார்கள். அவ்வாறு வழங்கப்படும் ஒரு பரிசு ஆசிரியர்கள் மீது மாணவர்கள் கொண்டுள்ள அன்பையும் மரியாதையையும் பிரதிபலிக்கிறது. நாம் ஒவ்வொருவரும் நம் வாழ்வின் ஒரு கட்டத்தில் ஒரு மாணவராக இருந்திருக்கிறோம்,
‘வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும்
தெய்வத்துள் வைக்கப் படும்’
என்றார் திருவள்ளுவப் பெருகமனாரின் கூற்றுப்படி, சிறந்த மனிதராக, மனித நெறிப்படி வாழ வழிகாட்டுபவர்கள் ஆசிரியர்கள். எது எப்படியிருந்தாலும், சிறந்த அர்ப்பணிப்பு உணர்வுடன், எந்த லாபநோக்கமும் இன்றி, பாடப்புத்தக அறிவு மட்டுமின்றி, பல்துறை பரந்த அறிவை மாணவர்களுக்கு வழங்கி, அவர்களின் உலகை விரியச் செய்து, உத்திரவாதமான எதிர்காலத்தை தொடர்ந்து வழங்கி, கற்றல்-கற்பித்தல் என்பதே தாரக மந்திரம் கொண்ட அவர்களுக்கான, இத்தினத்தை ஆசிரியர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் மட்டுமல்ல, நம் அனைவராலும் கொண்டாட வேண்டுவது நமக்கல்லவோ பெருமை.
ராதாகிருஷ்ணன் வரலாறு:
ராதாகிருஷ்ணன் அவர்கள், 1888 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 5 ஆம் நாள் திருத்தணி அருகே உள்ள சர்வபள்ளி என்ற கிராமத்தில் வீராச்சாமிகும், சீதம்மாக்கும் மகனாக பிறந்தார். தெலுங்கை தாய் மொழியாக ஒரு ஏழை பிராமண குடும்பத்தில் பிறந்த ராதாகிருஷ்ணன், தனது இளமைக் காலத்தை திருத்தணியிலும், திருப்பதியிலும் கழித்தார். தொடக்க கல்வியை திருவள்ளூரில் உள்ள ‘கௌடி’ பள்ளியிலும், உயர்நிலைக் கல்வியை திருப்பதியிலுள்ள, ‘லூத்தரன் மிஷன்’ உயர்நிலைப் பள்ளியிலும், கல்லூரிக் கல்வியை வேலூரில் உள்ள ‘ஊரிஸ்’ கல்லூரியிலும் பயின்றார். பின்னர் சென்னையிலுள்ள கிறிஸ்துவக் கல்லூரியில் தத்துவத்தை முதற்பாடமாகக் கொண்டு இளங்கலை மற்றும் முதுகலை பட்டப்படிப்பை முடித்தார். உதவித்தொகை மூலமாகவே தனது கல்வியைத் தொடர்ந்தார்.
சென்னையில் உள்ள பிரிசிடென்சி கல்லூரியில் உதவி விரிவுரையாளராகத் தன்னுடைய ஆசிரியர் பணியைத் தொடர்ந்த அவர், ஆரம்ப நாள்களிலிருந்தே தனது மாணவர்களிடையே மிகவும் பிரபலமாக இருந்தார். 30 வயதிற்கு குறைவாகவே இருந்தபோது கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியர் பணியைத் தொடர்ந்தார்.
இந்து மத இலக்கியத் தத்துவங்களான உபநிடதங்கள், பகவத்கீதை, பிரம்மசூத்திரா, மற்றும் சங்கரா, ராமானுஜர், மாதவர், போன்றோரின் வர்ணனைகளையும் கற்றுத் தேர்ந்தார். அதுமட்டுமல்லாமல், புத்தமத மற்றும் ஜெயின் தத்துவங்களையும், மேற்கத்திய சிந்தனையாளர்களான பிளாட்டோ, ப்லோடினஸ், காந்த், பிராட்லி, மற்றும் பெர்க்சன் போன்றோரின் தத்துவங்களையும் கற்று, அதன் சிறப்பைப் பற்றி நமது நாட்டில் எடுத்துரைத்தார். மேலை நாடுகளுக்குச் செல்லாமல், நம் நாட்டிலேயே அனைத்து சித்தாந்தங்களையும் படித்து, ஒரு தத்துவமேதையாகத் உலகிற்குத் தன்னை வெளிப்படுத்தினார்.
இல்லற வாழ்க்கை:
ராதாகிருஷ்ணன் தன்னுடைய தூரத்து உறவினரான சிவகாமு என்பவரை தம்முடைய 16 ஆவது வயதில் திருமணம் செய்தார். இவர்களுக்கு ஐந்து பெண் குழந்தைகளும், சர்வபள்ளி கோபால் என்ற மகனும் உள்ளனர். சர்வபள்ளி கோபால், இந்திய வரலாற்று துறையில் முக்கியமானவர்களில் ஒருவர். சிவகாமு 1956 ஆம் ஆண்டு இறந்தபோது ராதாகிருஷ்ணனுடைய 56 ஆண்டுகால திருமண வாழ்க்கை முடிவு பெற்றது.
1918 ஆம் ஆண்டு மைசூர் பல்கலைக்கழகத்தின் தத்துவப் பேராசிரியராகத் தேர்வு செய்யப்பட்ட இவர், 1921 இல், கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில், தத்துவப் பேராசிரியராகப் பரிந்துரைக்கப்பட்டார். அதன் பிறகு 1923 இல் டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் அவர்களின் அற்புதப் படைப்பான “இந்திய தத்துவம்” வெளியிடப்பட்டது. இப்புத்தகம், பாரம்பரியத் தத்துவம் இலக்கியத்தின் ஒரு தலைச்சிறந்த படைப்பாகப் போற்றப்பட்டது.
இந்துமதத் தத்துவங்கள் பற்றி விரிவுரைகள் வழங்க, ஆக்ஸ்ஃபோர்டு பல்கலைக்கழகம், டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் அவர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்தது.
பல மேடைகளில், அவரது சொற்பொழிவுகளை இந்தியா சுதந்திரம் அடைவதற்கு ஒரு ஆயுதமாக பயன்படுத்தினார். மேற்கத்திய சிந்தனையாளர்களின் அனைத்து கூற்றுகளும் பரந்த கலாச்சாரத்தில் இருந்து இறையியல் தாக்கங்கள் சார்புடையதாகவே உள்ளது என்று வாதிட்டார்.
இந்தியத் தத்துவங்களைத் தரமான கல்வி வாசகங்கள் உதவியுடன் மொழிப்பெயர்த்தால், மேற்கத்திய தரங்களையும் மிஞ்சி விடும் என்றுரைத்தார். இவ்வாறு இந்தியத் தத்துவத்தை, ‘உலக வரைபடத்தில் வைத்த ஒரு மாபெரும் தத்துவஞானி’ டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் .
1931 முதல் 1936 வரை ஆந்திரப் பல்கலைக்கழகத்தின் துணை வேந்தராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
1933 முதல் 1937 வரை ஐந்து முறை தத்துவத்திற்கான நோபல் பரிசுக்கு இவர் பெயர் பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது.
1939 ஆம் ஆண்டு, பனாரஸ் இந்து பல்கலைக்கழகத்தின் துணை வேந்தரானார்.
1946 இல் யுனெஸ்கோவின் தூதுவராக நியமிக்கப்பட்டார்.
சுதந்திரத்திற்குப்பின், 1948 இல் டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் அவர்களை, பல்கலைக்கழகக் கல்வி ஆணையத் தலைவராகுமாறு கேட்டுக்கொண்டது. இந்தியக் கல்வி முறையின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யவும், சிறப்பான கல்வித் திட்டத்தை வடிவமைக்கவும், ராதாகிருஷ்ணன் அவர்களுடைய குழுவின் பரிந்துரைகள் பெரிதும் உதவியது.
1952 இல் இந்திய குடியரசின் துணைத் தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
1954 ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசின் உயரிய விருதான பாரத ரத்னா விருது வழங்கி கௌரவிக்கப்பட்டது.
1962 முதல் 1967 வரை இந்திய குடியரசுத் தலைவராக பதவி வகித்தார். இவர் சுதந்திர இந்தியாவின் இரண்டாவது குடியரசு தலைவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
